Ken je dat gevoel dat je altijd ‘aan’ staat?
- Annette Paulich
- 6 dagen geleden
- 2 minuten om te lezen

De wekker gaat. Kinderen eruit, broodtrommels vullen, gymtas vergeten, hup nog snel terug. Tussen de ochtendspits van het gezin en je werk door, even een wasje aanzetten. En ‘s avonds, als iedereen gegeten heeft, zijn huiswerk heeft gedaan (of in ieder geval 'zegt' dat het af is), plof je op de bank.
Maar ontspannen lukt niet echt. Want in je hoofd draait de molen door: wat eten we morgen, heeft de jongste nou wéér geen schone sokken, en o ja — je moest ook nog iets regelen voor die vergadering op werk.
En ergens tussendoor vraag je je af:
"Wanneer was er eigenlijk voor het laatst echt tijd voor míj?"
Niet om boodschappen te doen in je eentje (hoe heerlijk dat ook kan voelen). Niet een snelle wandeling tussendoor. Maar echte tijd. Tijd waarin jij even níks hoeft. Niet hoeft te zorgen, te plannen, te koken, te organiseren of te regelen. Alleen maar zijn. Even weer voelen wie jij bent, zonder al die rollen die je elke dag vervult.
Want eerlijk is eerlijk: je kunt pas goed voor anderen zorgen, als je ook goed voor jezelf zorgt. Je kunt wel geven, als je ook durft te ontvangen. Als je jezelf toestaat om even stil te vallen. Niet uit zwakte, maar uit wijsheid. Want hoe vaak loop je op je laatste reserves, terwijl je glimlacht en zegt dat het wel gaat?
We zijn zo gewend om sterk te zijn. Alles te dragen. Misschien voel je het al een tijdje... die stille roep van binnen. Die zachte wens naar 'even niets'. Het verlangen om terug te keren naar jezelf. Naar wie jij bent, los van alle rollen die je speelt.
Het gaat niet alleen om uitrusten. Het gaat om herinneren. Herinneren dat jij óók een mens bent met dromen, verlangens, behoeften. Dat jouw rust net zo waardevol is als je zorgzaamheid. En dat het oké is om te zeggen: “Nu even ik.”
Soms betekent dat: even alles laten voor wat het is. De boel de boel laten.
En jezelf ergens brengen waar je weer kunt ademhalen. Waar je lijf mag landen, je hoofd tot rust mag komen, en je hart weer mag voelen.
Want diep vanbinnen weet je het al: als jij zachter wordt van binnen, straalt dat door naar alles en iedereen om je heen.
Ben je toe aan zo’n moment voor jezelf?
Een plek waar je niks hoeft — behalve zijn?
Dan is het retraite ‘Tijd voor mij’ misschien precies wat je nodig hebt.
🌿 Meer weten? Kijk op "tijd voor mij"